حمل و نقل دریایی
از دیرباز تاکنون جابجایی اقلام و کالاها با روش حمل و نقل دریایی که به وسیله ی کشتی های بزرگ، قایق ها و سایر شناور ها انجام می شود، در رأس توجه بوده و با گذشت زمان فقط نوع وسیله ی مورد استفاده در این روش حمل و نقل تغییر کرده، اما از اهمیت آن کاسته نشده است.
بسیاری از کالاها را به واسطه ی حجم زیاد و وزن بالای آنها نمی توان با هر روشی جابجا کرد. مثلا حمل مواد شیمیایی یا نفت و غیره با حجم زیاد را نمی توان با هر روش حمل و نقلی انتقال داد. لذا حمل و نقل این نوع کالاها با استفاده از حمل و نقل دریایی و توسط کشتی های غول پیکر انجام می شود.
همچنین هزینه ی جابجایی کالا با بسیاری از روش ها مانند حمل و نقل هوایی بسیار بالاست و همه ی افراد توان مالی کافی برای استفاده از آنها را ندارند. بنابراین در این زمینه حمل و نقل دریایی بسیار مناسب است، چون مقرون به صرفه می باشد و برتری ویژه ای در میان سایر روش ها کسب کرده است.
علی رغم تمام مزایایی که حمل و نقل دریایی دارد، سرعت پایین این نوع جابجایی یکی از معایب حمل و نقل دریایی است. جابجایی با استفاده از این روش حمل و نقل به زمان زیادی احتیاج دارد، بنابراین از این نوع حمل و نقل برای انتقال مواد اورژانسی و سایر کالاهایی که در حداقل زمان باید به مقصد مورد نظر برسند، استفاده نمی شود و روش مناسبی نمی باشد.
دسته بندی حمل و نقل دریایی از نظر توقف یا عدم توقف
در واقع به هرگونه جابجایی و انتقال کالا، اقلام، مواد و غیره که با قوانین و قواعد خاصی، توسط وسایلی همچون کشتی، لنج ها، قایق، نفتکش و غیره انجام می شود، حمل و نقل دریایی گفته می شود.
حمل و نقل دریایی از نظر توقف یا عدم توقف بین مسیر ها به دو دسته ی کلی تقسیم می شود. حمل و نقلی که بدون توقف صورت می گیرد و مستقیم و بدون واسطه از مبدا مورد نظر به مقصد برسد، حمل و نقل مستقیم گفته می شود.
اما زمانی که امکان حمل و نقل مستقیم بار وجود نداشته باشد و وسیله ی حمل و نقل دریایی باید در میان مسیر توقف کند یا در مواردی که باید کشتی مورد نظر را تغییر دهند، حمل و نقل دیگر مستقیم نخواهد بود. به این نوع حمل و نقل دریایی، حمل و نقل غیر مستقیم می گویند.
